tytuł oryginalny: Jak być kochaną / How To Be Loved
reżyseria: Wojciech Jerzy Has
występują: Barbara Krafftówna, Zbigniew Cybulski
kraj i rok produkcji: Polska 1962
czas trwania: 101'
data premiery: 1963-01-11
original language: Polish with English subtitles
Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. „Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu” Andrzeja Wajdy.
Felicja (B. Krafftówna), a mature woman and actress, recalls her tragic love from the occupation period during a flight to Paris. She hid a friend from the theater (Z. Cybulski) at her house, they had previously played Ophelia and Hamlet on stage. During the war, there was no time for that. After WWII, Felicja played in totally different plays, more bourgeois. However, that secret and unhappy relationship was still in her heart. Together with "Pożegnania" and "Rozstanie", the film creates a melodramatic triptych of Has from the period of the Polish School. Unlike the films of Wajda or Munk, Has presented an intimate approach to war issues, from a civil perspective. However, in the case of the heroine, the perspective was not less heroic. Maria Kornatowska, a film critic, even considered Has's film better than "Popiół i diament" due to the fact that it presented a woman - "an unknown soldier of the war". She compared it to the French-New-Wave film titled "Hiroshima moja miłość", directed by Alain Resnais. At the San Francisco International Film Festival (1963), the film won the Golden Gate award (best film), Barbara Krafftówna won the best actress award, Kazimierz Brandys won the screenplay award. Moreover, the film got diplomas at festivals in Edinburgh and Cork. It also won the FIPRESCI award in Beirut, and the Golden Duck of the "Film" magazine in Poland.